Τω βίω μάχου

«Όποιος δε φοβάται τη μοναξιά, στέκεται όρθιος ακόμα και στην άκρη του γκρεμού!»

Ένα δέντρο μονάχο, κόντρα στον καιρό, ένας σύγχρονος μαχητής της ζωής, στέκεται σχεδόν διακόσια χρόνια πάνω στον ψηλό βράχο του χωριού.

Μας διδάσκει να επιβιώνουμε κόντρα σε δύσκολες συνθήκες, να μαχόμαστε για τη ζωή και φυσικά, να συνεργαζόμαστε όπως συμβαίνει μ’ αυτό και τον τεράστιο βράχο που το φιλοξενεί.

Οι γυπαετοί της περιοχής, χρησιμοποιούν τις πευκοβελόνες του για να φτιάξουν τις φωλιές τους και πολλά πουλιά βρίσκουν καταφύγιο στη σκιά του.

Αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους φωτογράφους και τους μαντιναδολόγους. Μια μαντινάδα, που έγραψαν μαθητές του σχολείου μας είναι η παρακάτω:

Κοιτώ το πεύκο που στητό στο βράχο καμαρώνει

  και μόνο αέρας ή πουλί μπορεί και του σιμώνει…