Γινόμαστε χαρταετοί της ειρήνης
Χαρταετοί είμαστε,
Χαρταετοί πιασμένοι στα ηλεκτρικά σύρματα.
Μ’ εκείνους τους κομμένους σπάγκους,
μ’ εκείνα τα ξεσχισμένα χαρτιά,
μ’ εκείνη την εγκατάλειψη στον άνεμο,
μ’ εκείνη την εγκατάλειψη στον εμπαιγμό
μ’ εκείνη την εγκατάλειψη στο τέλος.
Κώστας Μόντης: «Λεπτομέρεια απ’ το γράμμα στη μητέρα»
Ένας χαρταετός, τέσσερις βάρκες με παιδιά που φεύγουν και χαιρετούν την πατρίδα τους. Γαλήνιες θάλασσες ευχόμαστε σε όλους όσοι φεύγουν για να γλυτώσουν τη ζωή τους. Αν τέτοιους χαρταετούς, σηκώσουμε ψηλά όλοι μας τη Δευτέρα, τότε θα σβήσουν από μόνες τους οι «άγριες θάλασσες» , τότε θα σταματήσουν να πνίγονται τα παιδιά και οι μεγάλοι μεσοπέλαγα!
Οι χαρταετοί του σχολείου μας πολύχρωμοι και δυνατοί, είναι έτοιμοι να ανέβουν ψηλά. Κάποιοι απ’ αυτούς έχουν γράμματα φιλίας, ειρήνης, αγάπης, αδελφοσύνης. Χαρταετοί που οφείλουμε να σηκωθούν ψηλά, για να τους δουν όλοι. Κι αν δεν έχει αρκετό αέρα εκείνη τη μέρα, ας γίνουμε εμείς άνεμος για τους χαρταετούς…
Υπεύθυνοι δράσεις: Μαυροειδής Γιώργος ΠΕ88.02, Τσικνάκη Κατερίνα